Γιώργος Μητάς: «Πιστεύω ότι φέρνω τίμιες, καλογραμμένες ιστορίες»

του ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΑΣΚΟΖΟΥ: Από το ρομάντζο στην επιστημονική φαντασία - Πέντε νέοι συγγραφείς φιλοδοξούν να κατακτήσουν το αναγνωστικό κοινό 

Από την πλατεία Εξαρχείων στο βροχερό αγγλικό τοπίο και από την επαρχία της δεκαετίας του ΄50 σε ένα δυστοπικό μέλλον εκτείνεται αδηφάγα η φαντασία των νέων συγγραφέων που θα εκτεθούν εφέτος για πρώτη φορά στη δύσκολη ελληνική λογοτεχνική αγορά. Το φθινόπωρο είναι η εποχή όπου δοκιμάζονται οι πρωτοεμφανιζόμενοι λογοτέχνες, καθώς οι πιο γνωστοί συγγραφείς προτιμούν την ευπώλητη χριστουγεννιάτικη αγορά.
Και εφέτος, παρ΄ ότι ζούμε σε καθεστώς κρίσης, οι εκδότες τόλμησαν να δοκιμάσουν και να «ρίξουν» στην αγορά νέους συγγραφείς. Διαβάσαμε τα βιβλία και των πέντε- όλοι τους με παράλληλη... μη συγγραφική δραστηριότητα: της επικοινωνιολόγου Βασιλικής Πέτσα, της τραγουδίστριας Βανέσας Αδαμοπούλου, του επιστήμονα Γιώργου Μητά*, του μεταφραστή Δημήτρη Τανούδη και της ηθοποιού Δανάης Παπουτσή. Και διαπιστώσαμε τη θεματική, μορφική και γλωσσική ποικιλία τους.
Μιλώντας μαζί τους είδαμε τις διαφορετικές αφετηρίες και τις ασύμβατες πολλές φορές πορείες τους στον χώρο. Διαπιστώσαμε την άγνοιά τους για τη σκληρότητα της λογοτεχνικής πιάτσας, και αυτό ίσως συνιστά τεκμήριο αθωότητας, στοιχείο που μπορεί να τους σώσει. Σίγουρα κάθε νέο βιβλίο γεννιέται με την προσδοκία να φέρει κάτι καινούργιο και κάθε νέος συγγραφέας επιθυμεί να συμμετάσχει στη λογοτεχνική αγορά με το δικό του καινοτόμο στίγμα. Οι αναγνώστες θα κρίνουν τελικά το αποτέλεσμα.


Γιώργος Μητάς
«Πιστεύω ότι φέρνω τίμιες, καλογραμμένες ιστορίες»

Στο βιβλίο του Ιστορίες του Χαλ ο Γιώργος Μητάς αφηγείται τρεις ιστορίες που διαδραματίζονται στην πόλη Χαλ της Αγγλίας και όπου οι ήρωες περνούν από τη μία στην άλλη. Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τις ιστορίες και μυθιστόρημα. Η γραφή του πολύ προσεγμένη, νιώθεις ότι είναι σίγουρος για τις λέξεις που χρησιμοποιεί. Σε ένα τοπίο υγρό και κρύο, σε μια νουάρ ατμόσφαιρα, οι βασικοί του ήρωες είναι μόνοι, δυστυχισμένοι και προσπαθούν να επικοινωνήσουν. Πρόκειται για ιστορίες μοναξιάς. «Ηθελα να μιλήσω για τη σκληρή μοναξιά των ανθρώπων,πίσω από την οποία ελλοχεύει πάντα ο βαθύς,υπαρξιακός φόβος.Οι ήρωές μου δυσκολεύονται αλλά αγωνίζονται να ζήσουν με όλες τους τις δυνάμεις,ελκόμενοι από την ομορφιά της ζωής, την οποία δεν παύουν στιγμή να αναγνωρίζουν.Και είναι αυτή η πίστη που με συγκινεί σε αυτούςστον σκληρό, άγνωστης έκβασης, αγώνα που δίνουν» λέει ο ίδιος.

Πώς ξεκίνησε να γράφει; «Η επιθυμία να γράψω και να μοιραστώ τις ιστορίες μου γεννήθηκε σε πολύ μικρή ηλικία,ελάχιστα χρόνια μετά τη συγκλονιστική εμπειρία των πρώτων αναγνώσεων.Ετσι,όταν ήρθε η ώρα,δεκαετίες αργότερα,η κατάσταση της αγοράς δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα. Θέλω να πιστεύω ότι φέρνω τίμιες, καλογραμμένες ιστορίες, ιστορίες που πάντα θα έχουμε την ανάγκη να διαβάζουμε». Δεν διστάζει να μιλήσει για τις επιρροές του, τις «πρώτες και μεγαλύτερες» αγάπες του, που είναι ο Ντίκενς, ο Τολστόι, ο Θερβάντες, ο Λόντον, ο Πόου, ο Μαν, ο Χένρι Τζέιμς, ο Χέλντερλιν...


*Ο Γιώργος Μητάς κατάγεται από τη Λιβαδειά.