Βλάχικος γάμος: τα «Ανθεστήρια» της Θήβας

Από το βιβλίο Γ. Κατσιμπάρδη: "Βλάχοι και Βάκχοι στη Θήβα" σ. 24-28

Βλάχοι και Βάκχοι στη Θήβα Με την αποκάλυψη (από το τετράδιο του Χρ. Λιόκη) του στοιχείου αυτού του διαγωνισμού (σατυρικών παραστάσεων - βράβευσης) και την ωραία περιγραφή της σκηνής «του πεθαμένου»15 μπορούμε να υποστηρίζουμε πώς ό Βλάχικος Γάμος όπως γιορταζόταν και πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, έχει τα ίδια βασικά - τελετουργικά στοιχεία της Αθηναϊκής γιορτής των ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΩΝ.

Τα στοιχεία αυτά του Βλάχικου Γάμου της Θήβας είναι: Α) Ο διαγωνισμός των σατυρικών αρμάτων της γιορτής (πού χαρακτηριστικό έχει την ασταμάτητη οινοποσία και την συμμετοχή όλου του λαϊκού στοιχείου, των δύο φύλλων αλλά και των μικρών παιδιών πού, ντυμένα βλαχόπουλα, παίζουν ξεχωριστό ρόλο), 25

Β) Οι εκδηλώσεις γύρω από την είσοδο της πομπής από την εξοχική καταπράσινη περιοχή, της αρχαίας πηγής της Δίρκης16, σημερινή Αγιατριάδα) στο κέντρο της πόλης, για να μεταφέρει την χαρούμενη είδηση του ερχομού της Ανοιξης, Γ) Ο ποιμενικός Γάμος του Βλάχου (Γαμπρού) και οι συμβολικές, και ταυτόχρονα σατυρικές, εκδηλώσεις πριν και μετά την πραγματοποίηση του, Δ) Ο παραστατικός χορός του πεθαμένου (με τον οποίο ουσιαστικά κλείνει η όλη εκδήλωση) και τονίζει την πίστη πώς σε τέτοιες λαϊκές γιορτές πρέπει «να καλούνται, για να συμμετέχουν και οι νεκροί της κοινότητας...».

Τα αντίστοιχα στοιχεία της Διονυσιακής γιορτής των Ανθεστηρίων της αρχαίας Αθήνας (πού ήταν και αυτή γιορτή τριήμερη, με πλούσια συμμετοχή και των παιδιών) από τις πιο παληές του Διόνυσου, και έφερνε τον θεό σε σχέση με την πρώϊμη Άνοιξη (μια και γινόταν κάθε χρόνο τον μήνα Ανθεστηρίωνα, πού συνέπιπτε με το τέλος Φεβρουαρίου - αρχές Μαρτίου), είναι: Α) Το άνοιγμα των πιθαριών και ή δοκιμή του νέου κρασιού (πού μεταβαλλόταν σε γενική οινοποσία) όπου γίνονταν διαγωνισμοί και δίνονταν βραβεία σε εκείνον πού, καθώς λέει ό Αριστοφάνης, άδειαζε τα πιο πολλά κανάτια, και ακολουθούσαν ειρωνικά πειράγματα και «βωμολοχίαι» προς τους διαβάτες-θεατές, «αι εξ αμάξης λοιδωρίαι»,

27

Β) Η πομπική είσοδος, στην πόλη, του Διόνυσου, πάνω σε άρμα, παρέα με τους «δαίμονες» της ακολουθίας του (Σάτυρους, Πάνα, Σιληνούς), Γ) Ο Ιερός Γάμος του Θεού με την γυναίκα του άρχοντα, «εις το εν λίμναις βουκολείον», κοντά στο σημερινό Ιλισό, στη νότια πλευρά της Ακρόπολης, πού συμβόλιζε την ευώδοση της βλάστησης και της γονιμότητας γενικώτερα και Δ) Η εκδήλωση - αφιέρωμα στους νεκρούς και στον χθόνιο (ψυχοπομπό) Ερμή, όπου οι Αρχαίοι Έλληνες ανανεώνανε την πίστη πως όλες τις μέρες της γιορτής, βρίσκονταν, αόρατες ανάμεσα στους ζωντανούς, οι ψυχές των νεκρών.

Με την παράθεση αυτή των πιο βασικών τελετουργικών στοιχείων της γιορτής του Βλάχικου Γάμου της Θήβας και των Ανθεστηρίων της αρχαίας Αθήνας βεβαιώνονται οι ομοιότητες των δύο εκδηλώσεων.

----------------------------------------------------------------------

15. Χορός του Πεθαμένου: Μετά τον Γάμο, σε ένα σημείο, στη μέση του χορού, στρώνουν μια βλάχικη κάπα και ξαπλώνουν ένα «πεθαμένο» Βλάχο. Τοποθετούν πάνω από το κεφάλι του καρέκλα ανάποδα και ανάβουν τέσσερα κεριά. Τέσσερις βλάχοι σκυμμένοι σταυροκοποιοϋνται και οι άλλοι χορεύουν γύρω και κάθε τόσο σκύβουν και φιλούν το «νεκρό» παληκάρι. Την «ανάσταση» του την υποδέχονται με φιλιά και πυροβολισμούς.

16. Ή πρώτη στροφή του ΧΟΡΟΥ στο έργο του Ευριπίδη «ΒΑΚΧΑΙ», την στιγμή πού ό Διόνυσος οδηγείται στη φυλακή —αιχμάλωτος του Πενθέα— αρχίσει με αναφορά στη Δίρχη (τη «παγκόσμια» αυτή πηγή).

ΧΟΡΟΣ:

Του Αχελώου θυγατέρα, Δίρκη, αγνή παρθένα εσύ, πού είχες μέσα στα νερά σου το παιδί του Δία δεχτή, σαν τον πήρεν από μέσα άπ' την αθάνατη φωτιά στο μηρί του να το κρύψει ανακράζοντας αυτά: «Κρύψου εδώ, Διθύραμβε μου, μες σε μήτρα αρσενική και στη Θήβα θα σε φέρω να σε λένε Βάκχο εκεί.

(Από την ίδια μετάφραση Σφυρόερα)

Πρόγραμμα «Τεχνικές Αντιμετώπισης Κρίσεων - Διαχείριση Άγχους» στη Λιβαδειά

Το Κοινωνικό Πολύκεντρο, Ινστιτούτο της ΑΔΕΔΥ, υλοποιώντας την πολιτική της ΑΔΕΔΥ για την ανάδειξη της διαρκούς εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, της δια βίου μάθησης των εργαζόμενων στο Δημόσιο, ως κεντρικών μέσων για την πρόσβασή τους στα νέα απαιτητικά περιβάλλοντα, στην κοινωνία της γνώσης, σχεδίασε το έργο: ¨Βελτίωση Διοικητικών και οργανωτικών δεξιοτήτων εργαζόμενων στο Δημόσιο τομέα¨. Το έργο περιλαμβάνει στοχευμένα επιμορφωτικά προγράμματα σε θεματικές ενότητες που ανταποκρίνονται στις νέες απαιτήσεις της Δημόσιας Διοίκησης και στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, αποσκοπούν δε στην ενίσχυση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων τους, στην αναβάθμιση του ρόλου και της θέσης τους στην υπηρεσιακή και κοινωνική τους ζωή.

Στα πλαίσια αυτού του έργου θα διεξαχθεί και στη Λιβαδειά το πρόγραμμα «Τεχνικές Αντιμετώπισης Κρίσεων - Διαχείριση Άγχους» στις 17/3-16/4/2008

Σκοπός του προγράμματος είναι η θωράκιση του ανθρώπινου δυναμικού – στο ιδιαίτερα απαιτητικό και “νευραλγικό” πόστο συνδιαλλαγής με τον πολίτη – με τις απαραίτητες άμυνες
ελαχιστοποίησης του άγχους και τακτικές “αναχαίτισης” φορτισμένων επικοινωνιακών καταστάσεων, κάτι που αποτελεί αναγκαιότητα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων.

Δείτε το πρόγραμμα

Εκδήλωση στη μνήμη του Χρήστου Μπαρμπέρη

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΣΤΟ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗ Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση που οργανώνει το ίδρυμα

«ΓΕΩΡΓΙΟΥ Χ. ΜΠΑΡΜΠΕΡΗ»,

αφιερωμένη στον αείμνηστο ευεργέτη του ΧΡΗΣΤΟ Γ. ΜΠΑΡΜΠΕΡΗ.

Στην εκδήλωση θα απονεμηθούν οι υποτροφίες σε τέσσερις αριστούχους νεοεισερχόμενους στα Ελληνικά Πανεπιστήμια Λιβαδείτες φοιτητές και θα δοθούν οι ετήσιες οικονομικές επιχορηγήσεις στα δύο Γηροκομεία της πόλης μας και στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς, σύμφωνα με το Π.Δ. σύστασης του Ιδρύματος.

Η εκδήλωση θα γίνει την Κυριακή 2 Μαρτίου και ώρα 11 π.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΤΙΑΣ ΜΗΤΕΡΑΣ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΧΡ. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

ΚΩΝ/ΝΑ ΚΟΥΚΗ

Σχετικές συνδέσεις:

Έφυγε ο Χρήστος Μπαρμπέρης

IΔΡΥΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Χ. ΜΠΑΡΜΠΕΡΗ

Ήθη και Έθιμα Αποκριάς στη Βοιωτία

Γαϊτανάκι - Λιβαδειά

Γαϊτανάκι στη Λιβαδειά Πρόκειται για παράδoση πoυ τηρoύvταv μέχρι και μετά τo Δεύτερο Παγκόσμιo Πόλεμo στη Λιβαδειά, παράδοση που αvαβιώvει τα τελευταία χρόvια τηv τελευταία Κυριακή της Απoκριάς. Ο κόσμος της Λιβαδειάς υποδέχτηκε θερμά την αναβίωση του εθίμου και συμμετέχει με ενθουσιασμό και κέφι τόσο στη διοργάνωση όσο και στηv ίδια τη γιορτή.

Σύμφωνα με την παράδοση, στις συνοικίες της πόλης, οι γείτονες αναμεταξύ τους, ετοιμάζουν το «Γαϊτανάκι» τους.

Καρναβαλικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σ' όλη τη διάρκεια του τριωδίου με αποκρύφωμα την Κυριακή της αποκριάς όπου γίνεται η παρέλαση των αρμάτων.

Στη συνέχεια, συνοδεία αρμάτων, καταφθάνει στην κεντρική πλατεία σωρεία «Γαϊτανακίων», τα οποία αναμειγνύονται δημιουργώντας ένα θέαμα μοναδικό. Οι εκδηλώσεις εμπλουτίζονται με διαγωνισμούς, τραγούδια, χορούς και γλέvτι με λαϊκούς οργανοπαίκτες.

Τη διοργάνωση επιμελούνται οι Φίλοι του Καρναβαλιού της Λιβαδειάς με τη συμμετοχή και ενίσχυση του Δήμου.

Την Καθαρή Δευτέρα διοργανώνονται παραδοσιακά κούλουμα στο λόφο του Αη-Λιά.

Πηγή: Αγροτουριστική Πύλη της Στερεάς Ελλάδας

Ο Βλάχικος Γάμος - Θήβα

Βλάχικος γάμος στη Θήβα Pίζωσε στην πόλη πριν από 120 χρόνια και ζει μέχρι σήμερα. O Bλάχικος γάμος είναι μια αποκριάτικη γιορτή που γίνεται κάθε χρόνο την Kαθαρή Δευτέρα και αποτελεί το αποκορύφωμα των εκδηλώσεων που ξεκινούν από την Tσικνοπέμπτη.

Το έθιμο κατάγετε από τις Bλαχοποιμένες της Πίνδου. Με τα χρόνια ενσωματώθηκαν διάφορα κατάλοιπα από Διονυσιακές γιορτές.

Είναι ένα έθιμο που φθάνει στις ημέρες μας από το 1830 περίπου, μετά την απελευθέρωση των ορεινών περιοχών, όταν οι βλάχοι κτηνοτρόφοι από τη Μακεδονία, την Ήπειρο, Θεσσαλία και τη Ρούμελη, μετακινήθηκαν στην περιοχή της Θήβας όπου τα εδάφη ήταν πλουσιότερα.
Μαζί τους έφεραν και έθιμά τους, όπως ο γάμος με το ιδιαίτερο τελετουργικό του, που εικάζεται ότι είναι κατάλοιπο Διονυσιακών παραδόσεων των Βλάχων που είχαν έρθει από την περιοχή της Πίνδου.

Oι εκδηλώσεις ξεκινούν από την Tσικνοπέμπτη ξεφαντώνοντας με τις παρέες των Bλάχων, καταναλώνοντας κρασί και εδέσματα στα διάφορα κέντρα που είναι τα γνωστά στέκια των καπεταναίων. Tην Kυριακή γίνονται τα αρραβωνιάσματα του ζευγαριού των Βλάχων, για να καταλήξουν την Kαθαρή Δευτέρα στο Bλάχικο γάμο στον κεντρικό δρόμο της πόλης της Θήβας.

Ιδιαίτερο στοιχείο των δρώμενων είναι ότι τα πεθερικά του γαμπρού και της νύφης, δηλαδή ο γαμπροσυμπέθερος (πατέρας γαμπρού) και ο γεροπεθερός Μήτρος (πατέρας νύφης) διευθετούν, μέσα από ένα σατυρικό διάλογο, τις κάποιες αντιρρήσεις που έχουν, με αφορμή την χαμένη αγνότητα της νύφης και με σκοπό την αύξηση της προίκας.

Πηγή: Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Βοιωτίας - agrotravel.gr

Ο Βλάχικος Γάμος από thiva.tk:

Διονυσιακό έθιμο ....

Κάθε χρόνο την Κυριακή της Τυρινής (τελευταία Κυριακή της αποκριάς) και την Καθαρή Δευτέρα (πρώτη μέρα της μεγάλης νηστείας), τούτη την εποχή της άνοιξης, της βλάστησης και της γονιμότητας, εδώ και εκατόν πενήντα χρόνια, στην αμπελοστεφάνωτη επτάπυλη Θήβα, πόλη πανάρχαιη και σεβαστή στην ιστορία και την παράδοση, πατρίδα του αμπελιού και του κρασιού, γενέτειρα πόλη του Βάκχου, σμίγουν τα προαιώνια στοιχεία της Διονυσιακής λατρείας με τη σύγχρονη χριστιανική πίστη, σ' ένα πολυσήμαντο λαϊκό έθιμο το « ΒΛΑΧΙΚΟ ΓΑΜΟ», που γίνεται σε τέσσερις γιορτινές μέρες. Την Τσικνοπέμπτη, την Κυριακή της Τυρινής, την Καθαρή Δευτέρα και των Αϊθοδώρων.

Την Τσικνοπέμπτη « πιάνονται τα προζύμια» και γίνονται με τα νταούλια και τις πίπιζες, τα πρώτα γερά μεθύσια για τις χαρές που θα έρθουνε.

Την Κυριακή της Τυρινής το μεσημέρι, οι «Καπεταναίοι» με τον «Πανούση» (υπηρέτη), το Φλάμπουρο και τα τοπικά όργανα (πίπιζα και νταούλι), φέρνουν βόλτα τα βλάχικα κονάκια και συναθροίζουν τα παλικάρια του «μπουλουκιού», του Βλάχους, Μακεδόνες και Λιάπηδες. Συγκεντρώνονται οι παρέες (μπουλούκια) στον κεντρικό δρόμο του Επαμεινώντα και στην πλατεία. Κατά τις 5 το δειλινό, γίνονται το ΠΡΟΞΕΝΙΟ και τα ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΜΑΤΑ και από κοντά τραγούδια και χορός μέχρι τα χαράματα της άλλης μέρας.

Την Καθαρή Δευτέρα το πρωί σκούζει ο «σκάρος» (εγερτήριο εωθινό). άναμα φωτιάς, ξέχωρα κάθε «μπουλούκι», και στη θράκα της ψήσιμο της «προπύρας», της πίττας της νύφης. «Πυρρίχιος» χορός παλικαριών, γυροβολιά στην κάθε φωτιά. Γλέντι, χορός και οινοποσία μέχρι να αποτραβηχτούν οι Βλάχοι στο ξωκλήσι της Αγιατριάδας, για φαγητό και τις στερνές σκουτούρες της γαμήλιας πομπής και της «τελετής» του γάμου. Εκεί οι Βλάχοι στρώνουν τραπέζια με νηστίσιμα φαγητά, που μοιράζονται μαζί με τους επίσημους καλεσμένους και με όλο τον κόσμο των επισκεπτών και τσουγκρίζουν μαζί τους τα ποτήρια με το θεσπέσιο Θηβαϊκό κρασί. Στις 3:00, ξεκινάνε οι Βλάχοι από την Αγιατριάδα, για την αγορά (καλύβες), των «συμπεθέρων» πάνου σε δύο «ράχες». Ώρα 5:00 το δειλινό, η πομπή των Βλάχων έχει φτάσει στα κονάκια των «συμπεθέρων». Ακουμπάνε τα «προικιά» της «νύφης» στη βορινή καλύβα. Ακούγονται βλάχικα τραγούδια από ντόπιους τραγουδιστάδες. Χορεύουν το βλάχικο χορό «γαϊτανάκι» και γίνεται το ξύρισμα του «γαμπρού» και ακούγεται το σχετικό τραγούδι. Ακολουθεί ο διάλογος μεταξύ των «συμπεθέρων» και κοινολόγηση ? αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού της «νύφης». Τα «συμπεθεριά» ξεδιαλύνουν τις διαφορές τους και αρχίζει το γαμήλιο γλέντι με τη συμμετοχή όλου του κόσμου. Ακολουθεί στην πλατεία του Αγιάννη, ο χορός του πεθαμένου παλικαριού (πανάρχαιος χορός που συμβολίζει την ανάσταση της φύσης και τη γονιμότητα). Το γλέντι συνεχίζεται μέχρι τα χαράματα της Τρίτης. Το ομαδικό γλέντι και μεθύσι, η πομπή, ο Πυρρίχιος χορός, τα φλάμπουρα με τα γαρυφαλλοστόλιστα πορτοκάλια και οι γκλίτσες (παραλλαγές των Βακχικών θύρσων), η τσουχτερή σάτιρα, οι αισχρολογίες και τα πειράγματα, ο χωρίς σταματημό και αναπαμό χορός, η ακατάσχετη οινοποσία, τα πηδήματα και οι κραυγές, ο Πανούση με το υπερμέγεθες ομοίωμα φαλλού και τα κουδούνια που κρέμονται στα σκέλια του, οι θεατρίνοι που λέγονται και «γελοίοι» με την ιδιόμορφη φορεσιά τους, (κατσάρια δεμένα στις άσπρες κάλτσες σαν αρχαία σανδάλια, με τα κλαριά κισσού στο κεφάλι τους) και τις γκριμάτσες και τα καμώματα τους, καταίδιοι «βακχευόμενοι σάτυροι», ο χορός του « πεθαμένου» που συμβολίζει την Ανάσταση της φύσης, τη νίκη της ζωής πάνου στο θάνατο, είναι λίγα από τα σημάδια ότι τούτος ο «Γάμος», το πολυσήμαντο αυτό λαϊκό φανέρωμα, είναι ένα αυθεντικό κατάλοιπο της πανάρχαιας οργιαστικής Διονυσιακής λατρείας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Τσικνοπέμπτη

Ώρα: 20.00 Την Τσικνοπέμπτη "πιάνονται" τα προζύμια για το Βλάχικο γάμο. Ουσιαστικά τα "μπουλούκια" (παρέες) των Βλάχων συγκεντρώνονται σε ταβέρνες όπου μαζί με τους παρευρισκόμενους πολίτες διασκεδάζουν μέχρι το πρωί χορεύοντας παραδοσιακούς χορούς.

Κυριακή

Ώρα: 13.00 Οι "Καπετανέοι" με τον "Πανούση" (υπηρέτη) το φλάμπουρο και τα τοπικά όργανα (νταούλι και πίπιζα) φέρνουν βόλτα στα βλάχικα κονάκια και μαζεύουν τα παλικάρια του "μπουλουκιού" τους Βλάχους, Μακεδόνες και Λιάπηδες και στη συνέχεια συγκεντρώνονται στους κεντρικούς δρόμους και την πλατεία και χορεύουν.

Ώρα: 16.30 Στο δρόμο του Επαμεινώνδα γίνονται το ΠΡΟΞΕΝΙΟ και τα ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΜΑΤΑ, ενώ ακολουθούν τραγούδια και χοροί των "καλεσμένων τους", ντόπιοι και ξένοι μέχρι τα χαράματα της άλλης μέρας.

ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Ώρα: 7.00 ...Σκούζει ο "σκάρος" (εγερτήριο, εωθινό).

Ώρα: 8.30 Η παρέα της νύφης, συγκεντρώνεται στην πλατεία έξω από την εκκλησία του Αϊ Γιάννη του Καλοκτένη. Εκεί ανάβουν φωτιά κάθονται όλοι γύρω και τραγουδούν. Ενώ οι βλάχοι χορεύουν, η νύφη ζυμώνει σε μια σκάφη των προπύρα πίτα του γάμου. Όταν πέσει η φωτιά και γίνει θράκα ρίχνει η νύφη την πίτα και σιγοψήνεται. Γύρω από τη φωτιά συνεχίζεται ο πυρρίοχος χορός και τα παλικάρια πηδούν πάνω από τη φωτιά. Την προπύρα τη φυλάνε για τον αρραβώνα. Την ίδια ώρα σε άλλο σημείο της πόλης, η παρέα του γαμπρού, έχουν ανάψει κι αυτοί φωτιά και χορεύουν γύρω- γύρω μέχρι να σβήσει.

Ώρα: 12.00 Τα "μπουλούκια" έχουν συγκεντρωθεί στο γραφικό ξωκκλήσι της "Αγιατριάδας" για φαγητό και για τις τελευταίες ετοιμασίες της γαμήλιας "πομπής" και της τελετής του "γάμου". Ολοι μαζί οι Βλάχοι στρώνουν κοινό τραπέζι με νηστίσιμα φαγητά (τουρσιά, ελιές, ταραμά, φρέσκα κρεμμυδάκια, χταπόδια κ.ά.), τα οποία μοιράζονται μαζί με τους επίσημους καλεσμένους και τους επισκέπτες.

Ώρα: 14.00 Από την "Αγιατριάδα" ξεκινά η γαμήλια "πομπή" για το δρόμο του Επαμεινώνδα που είναι τα "κονάκια" των συμπεθέρων πάνω σε δύο ράχες "καλύβες".

Ώρα: 15.00 Φτάνουν η "πομπή" στις δύο καλύβες, όπου βάζουν τα προικιά της "νύφης" στη βόρεια καλύβα, ενώ ξεκινούν βλάχικοι χοροί από κάθε "μπουλούκι" ξεχωριστά. Στη συνέχεια γίνεται το "ξύρισμα" του γαμπρού και ο φημισμένος σκωπτικός διάλογος των δυο συμπεθέρων για το "ελάττωμα" της νύφης. Με την ολοκλήρωση του διαλόγου και αφού οι δύο συμπέθεροι συμφωνήσουν για το γάμο των παιδιών τους, το γλέντι κορυφώνεται και μεταφέρεται στο πεζόδρομο του Επαμεινώνδα.

Ώρα: 17.00 Το αποκορύφωμα του εθίμου ολοκληρώνεται με το χορό του "πεθαμένου", πανάρχαιος χορός, που συμβολίζει το τέλος του χειμώνα και τη γέννηση της Ανοιξης με τη βλάστηση και τη γονιμότητα. Το ξεφάντωμα κρατάει μέχρι τα χαράματα της Τρίτης. Σάββατο Τα "επιστρόφεια" Η νύφη επιστρέφει μετά από μια εβδομάδα στο πατρικό της σπίτι για να επισκεφθεί τους δικούς της, γεγονός που γίνεται αφορμή να αρχίσει και πάλι το γλέντι στους ήχους της πίπιζας. Γίνεται μια πολύ μικρή και συνοπτική περιγραφή του εθίμου του Βλάχικου Γάμου και της ατμόσφαιρας που επικρατεί τις ημέρες αυτές στη Θήβα.

βλ. επίσης:

http://exeisminima.gr/2008/02/12/v_gamos/

http://laios.i-blog.gr/?p=9

"Αράχοβα - Τοπωνυμιογλωσσικά και άλλα" του Στάθη Ασημάκη

Αράχοβα - Τοπωνυμιογλωσσικά και άλλαΗ παρούσα μελέτη προέκυψε από τη συγκέντρωση, αναμόρφωση, διόρθωση και συμπλήρωση των άρθρων για το περιοδικό η ΑΡΑΧΩΒΑ με σκοπό: Tην παρουσίαση ιστορικών αναφορών και τοπονυμικών - γλωσσικών προσεγγίσεων, χρήσιμων στην έρευνα της άγνωστης ιστορίας της Αράχοβας Παρνασσού. Tην παρακίνηση κι άλλων ερευνητών, πιο ειδικών, για ενασχόληση με το παραπάνω ζήτημα, ώστε μέσα από την παράθεση νέων στοιχείων και την σύνθεση διαφόρων απόψεων να προκύψει, με περισσότερη ακρίβεια, η εικόνα της ιστορικής διαδρομής αυτής της περιοχής του Παρνασσού. Tη διάσωση, έστω μέρους, από το πλούσιο αραχωβίτικο τοπωνυμικό και γλωσσικό ιδίωμα, που κινδυνεύει να αφανιστεί μέσα στο σημερινό, έντονα μεταβαλλόμενο, περιβάλλον της Αράχωβας, έτσι ώστε να μην σπάσουν οι κρίκοι της αλυσίδας, που συνδέει τους σημερινούς Αραχωβίτες με το παρελθόν τους και τους οδηγεί κατ' ευθείαν στις ρίζες τους και στις περιοχές του χωριού τους. Η μελέτη έχει εκδοθεί σε δύο μέρη - ένα κύριο και ένα συμπληρωματικό.

(Αθήνα : Συλλογές, 2000 - isbn 960-7463-27-7)

Εικόνων έκθεσις

                    mirrorcaraxova2_net

Η φωτογραφική ομάδα mirrorfoto παρουσιάζει το στιγμιότυπο 1 στις 15 - 25 Φεβρουαρίου 2008 στο Δημαρχείο Αράχωβας, το οποίο είναι η αρχή μιας σειράς παρουσιάσεων των μελών της ομάδας.

Στόχος της ομάδας είναι μια σειρά από φωτογραφικές απόπειρες παρουσίασης και προβολής φωτογραφιών προσπαθώντας να δημιουργήσει το πλαίσιο στο οποίο θα είναι δυνατή η ανταλλαγή απόψεων και εκφράσεων του προσωπικού λόγου των φωτογράφων.

Συμμετέχοντες: Γεραντώνης Σπύρος, Κυριάκος Σταύρος, Λάμπρου Σωτήρης, Λεμονής Γιάννης, Παπαγεωργίου Δημήτρης, Πολυτάρχου Σπύρος, Σάλλας Χρήστος, Σπίνος Παναγιώτης, Σωτηρίου Νίκος

Πηγή: mirrorfoto

"Η τέχνη στη Βοιωτική Μυθολογία" του συλλέκτη Γιάννη Λάμπρου

Η τέχνη στη Βοιωτική Μυθολογία

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΙΩΤΙΑ

Η Βοιωτία ήταν η κεντρική περιοχή της αρχαίας Ελλάδας. Η κύρια και σημαντικότερη πόλη της ήταν η Θήβα, γενέτειρα του μυθικού ήρωα Ηρακλή. Άλλες σημαντικές πόλεις της περιοχής ήταν ο Ορχομενός, οι Πλαταιές και οι Θεσπιές. Οι πόλεις της Βοιωτίας, από ιστορικής πλευράς, βρίσκονταν σε συνεχή διαμάχη είτε μεταξύ τους ή με άλλα ελληνικά κράτη της ευρύτερης Ελλάδας και ιδιαίτερα της Αθήνας, της Σπάρτης και της Μακεδονίας.

Πρωταγωνιστικός είναι ο ρόλος που έχει η Βοιωτία στην Ελληνική μυθολογία.Ήταν επίσης η γενέτειρα του Επαμεινώνδα, Πελοπίδα, Πλούταρχου, Πινδάρου και Ησίοδου.

Η Αυλίδα δεν ανήκει στις σημαντικές πόλεις της Βοιωτίας, αλλά έγινε γνωστή σαν ο τόπος όπου ο Αγαμέμνονας θυσίασε την κόρη του Ιφιγένεια πριν ξεκινήσει για τον Πόλεμο της Τροίας.

Η πόλη των Πλαταιών βρίσκεται στις βόρειες παρυφές του όρους Κιθαιρώνας και είναι πάνω στον αρχαίο δρόμο που ξεκινούσε από τη Θήβα και έφτανε μέχρι την Αθήνα. Στην πόλη αυτή έγινε και η τελευταία σε ελληνικό έδαφος μάχη κατά των Περσών και με αυτή τη νίκη έληξε η περίοδος της Περσικής απειλής για την Ελλάδα.

Η φήμη της πόλης Χαιρώνειας οφείλεται στη γεωγραφική της θέση, γιατί λειτουργούσε σαν πέρασμα από τη βόρεια προς τη νότια Ελλάδα, αλλά και στο ονομαστό μνημείο του Λέοντα της Χαιρώνειας που ανέγειρε ο βασιλιάς Φίλιππος ο Δεύτερος. Το μνημείο αυτό στήθηκε προς τιμή της νίκης του κατά των Αθηναίων και Θηβαίων το 338 π.Χ.

Η Λειβαδιά, που είναι η σύγχρονη πρωτεύουσα της Βοιωτίας, βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της εύφορης κοιλάδας της Κοπαϊδας και φημολογείται πως στην αρχαιότητα σε αυτό το μέρος υπήρχε το μαντείο του Τροφωνίου Απόλλωνα.

Δείγματα από το λεύκωμα:

σ. 19

Ιστορικός χάρτης της Βοιωτίας, σχεδιασμένος από τον Ανάχαρσις το 1787. Αναφέρονται όλες οι Βοιωτικές πόλεις πον είναι
συνδεδεμένες με τους πλούσιους μύθους.

Ιστορικός χάρτης της Βοιωτίας

Historical map of Boeotia. It was designed by Anaharsis in 1787. All the cities oj Boeotia that contain a rich mythological background are shown on the map itself.

σ. 93
Οι Εννέα Μούσες συναντούν την θεά Αθηνά στην Ιπποκρήνη τον Ελικώνα και της εξηγούν τις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού, το οποίο ευνοούσε την λογοτεχνική και ποιητική έμπνευση. Χαλκογραφία, 1724

Οι Εννέα Μούσες συναντούν την θεά Αθηνά

The Nine Muses meet Athena at the spring of Hyppocrene and explain to her the therapeutic power of its water, which inspired literature and poetry. Chalcography, 1724

(Εκδ. Anaycom Ltd., 2006)

Παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Κώστα Ακρίβου "ΠΑΝΔΑΙΜΟΝΙΟ"

Βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
παρουσιάζουν το νέο μυθιστόρημα του

Κώστα Ακρίβου "ΠΑΝΔΑΙΜΟΝΙΟ",

τη Δευτέρα, 25 Φεβρουαρίου 2008, ώρα 8:15 μμ., στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Τασούλα Τσιλιμένη και η Μαρίτα Παπαρούση, Επίκουρες Καθηγήτριες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ενώ ο συγγραφέας θα διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο
και θα συζητήσει με το κοινό.

ΠΑΝΔΑΙΜΟΝΙΟ:

Η σύγκρουση της θρησκευτικής πίστης με την ανθρώπινη ηθική μέσα από ένα μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή και ερωτικό πάθος.

pandaimonio"Είδα, που λέτε, ελάφια. Έτρεχαν σαστισμένα. Απόκαμαν κάποια στιγμή και σταμάτησαν να πιουν νερό. Εκεί που πίνανε, να σου ένας κυνηγός. Εγώ κοίταζα από μακριά. Σηκώνει το ντουφέκι, σημαδεύει, κάνω να του φωνάξω "όχι", μα δεν μπόρεσα να βγάλω φωνή. Με το "μπαμ" πετάχτηκα αλαφιασμένος απ' το κρεβάτι.
Τα χτυπήματα έρχονταν από την κάτω πόρτα. Δυνατά, με επιμονή, δεν έλεγαν να σταματήσουν. Σηκώθηκα φορώντας, με το συμπάθιο, μονάχα το σώβρακο και πήγα να ανοίξω. Ο Γκερασίμοφ ούτε που άλλαξε πλευρό. "Να δεις που θα τσακώθηκαν πάλι σε κάνα μοναστήρι για τα σύνορα ή με τους εμπόρους για τα ψάρια" συλλογίστηκα την ώρα που σήκωνα το μάνταλο. Μόλις είδα τον καλόγερο, τα 'χασα. Αναμαλλιασμένος, μουσκίδι, τραύλιζε τα λόγια του. Ήταν ο Δανιήλ από τη Σταυρονικήτα.
"Σήκω, κυρ αστυνόμε! Κάνε γρήγορα! Έλα, πάμε! Έγινε φονικό στο μοναστήρι".
Στις 16 Απριλίου 2004 σ' ένα κελί στο Άγιον Όρος οι μοναχοί ανακαλύπτουν έντρομοι ένα πτώμα. Αν σκεφτεί κανείς πως το μέρος αυτό για πάνω από χίλια χρόνια δεν το έχει πατήσει όχι πόδι γυναίκας αλλά ούτε ζώο γένους θηλυκού, τότε γίνεται φανερό τι σάλο θα προκαλέσει η είδηση ότι το πτώμα ανήκει σε μια κοπέλα.
Ερωτικό σκάνδαλο; Κάποια πλεκτάνη σε βάρος της χώρας μας; Δάκτυλος του Σατανά; Ή μήπως κάτι που ξεπερνά κι αυτή ακόμα τη φαντασία του συγγραφέα.

ΑΚΡΙΒΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
Γεννήθηκε το Μάρτιο του 1958 στις Γλαφυρές Βόλου και εργάζεται στη Μέση Εκαίδευση ως ΑΚΡΙΒΟΣ ΚΩΣΤΑΣ  φιλόλογος.

Είναι µέλος της συντακτικής οµάδας των σχολικών βιβλίων "Νεοελληνική λογοτεχνία" (Γ' ενιαίου λυκείου) και "Ελληνική γλώσσα"
(Σχολείο δεύτερης ευκαιρίας). Διηγήµατά του έχουν µεταφραστεί στα αγγλικά και
στα ολλανδικά. Ζει στο Βόλο.

Βραβεία:
Το 1985 από την εφηµερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" βραβεύτηκε το διήγηµά του Το κρίµα µιας Μπριτζίτας.

Εργογραφία:

  • Η δοτική του χάους. Αθήνα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1993.
  • Αλλοδαπή. Αθήνα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1995.
  • Στο κάτω κάτω της γραφής είναι ένα ψέµα. Αθήνα, Κέδρος, 1997.
  • Το γέλιο της έκτης µέρας. Αθήνα, Κέδρος, 1999.
  • Μια πόλη, ένας συγγραφέας. Αθήνα, Μίνωας, 2001.
  • Κίτρινο ρώσικο κερί. Αθήνα, Κέδρος, 2001.
  • Φωνές στην έρηµο. Αθήνα, Ελληνικά Γράµµατα, 2002.
  • Μια blue jean πασχαλιά. Το κακό το πράγµα. Διπλοβρασιά. Η ζηµιά.Λουλούδι από τον Παράδεισο [συλλογικό]. Αθήνα, Μεταίχµιο, 2002.
  • Σφαίρα στο βυζί. Αθήνα, Κέδρος, 2003.
  • Καιρός για θαύµατα. Αθήνα, Κέδρος, 2005.
    Με τον ρυθµό της ψυχής [συλλογικό έργο - αφιέρωµα στον Γιώργο Ιωάννου]. Αθήνα, Κέδρος, 2006.
  • Στρατής Δούκας. Αθήνα, Ηλέκτρα, 2006.

"Ελληνικά Φτερά στην Κύπρο" του Γ. Μήτσαινα

Ελληνικά Φτερά στην Κύπρο Το Κυπριακό είναι ίσως μία από πιο τελευταίες ανεπίλυτες πτυχές του Ανατολικού Ζητήματος που απασχόλησε επίμονα τον Ελληνισμό κατά τη διάρκεια του παρελθόντος αιώνα με αποτέλεσμα ο απόηχός του στο σημερινό γίγνεσθαι να είναι ακόμη έντονος και κάποιες φορές δραματικός.

Αυτήν ακριβώς την επίμαχη διάσταση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας επέλεξε ο συμπατριώτης μου Πτέραρχος ε.α. κ. Γεώργιος Μήτσαινας να φωτίσει και να αναδείξει στο πλαίσιο του παρόντος έργου «Ελληνικά φτερά στην Κύπρο». Η συγκεκριμένη επιλογή υπαγορεύθηκε κατά μείζονα λόγο από το γεγονός της συμμετοχής του συγγραφέα στην επιχείρηση «Νίκη» ως ενός από τους κυβερνήτες των Noratlas που μετέφεραν τους Έλληνες Καταδρομείς τη βαριά και αφέγγαρη νύκτα της 21ης προς την 22α Ιουλίου 1974 στη Μεγαλόνησο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν δυναμικά την τουρκική εισβολή που είχε προηγηθεί κατά δύο εικοσιτετράωρα, γράφοντας με τον ηρωικό αυτό τρόπο ένα μοναδικό έπος στις δέλτους των ελληνικών στρατιωτικών αναμετρήσεων.

Ο βετεράνος αεροπόρος αναλύει με υψηλό αίσθημα ευθύνης και ακρίβειας το σύνολο σχεδόν των αεροπορικών πρωτοβουλιών και επιχειρήσεων που δρομολογήθηκαν από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία την κρίσιμη δεκαετία 1964-1974, που εν πολλοίς είναι άγνωστες στο ευρύ κοινό και που συγκροτούν ένα ιδεώδες σώμα στρατηγικών σχεδίων, τακτικών κινήσεων, πληροφοριών, χαρτών και φωτογραφιών. Η βαθιά αυτή γνώση είναι που δημιούργησε τις προϋποθέσεις να κοιτάξει κανείς μέσα από ένα περισσότερο ρεαλιστικό και ευρηματικό πρίσμα το Κυπριακό τρεις περίπου δεκαετίες μετά το τραυματικό γεγονός της τουρκικής εισβολής.

Ο παλαίμαχος αξιωματικός αξιοποίησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ιστορική συγκυρία, μελέτησε με επιμέλεια την υπάρχουσα βιβλιογραφία, επιδίωξε με ορθοφροσύνη την επαφή με τους πρωταγωνιστές στα δρώμενα της περιόδου, διασταύρωσε με αμεροληψία και σεβασμό προς την αλήθεια τις πληροφορίες και τον πλούτο αυτό των μαρτυριών αποτυπώνοντας με τεκμηριωμένο και ελκυστικό λόγο σε δώδεκα κεφάλαια το πανόραμα των γνωστών και άγνωστων πτυχών της παρουσίας των ελληνικών φτερών στην Κύπρο.

Το έργο του Πτέραρχου κ. Γεωργίου Δ. Μήτσαινα αποτελεί μία εκ βαθέων κατάθεση ψυχής που συνεπαίρνει και συγκλονίζει με τη διεισδυτικότητα και την αλήθεια της.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

Διδάκτορας Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

(από τον πρόλογο του βιβλίου)

Παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Λάμπρου "ΛΙΒΑΔΕΙΑ Ορμητήριο Θεών, Νυμφών και Ηρώων"

msl_20080216

Ο Μορφωτικός Σύλλογος Λεβαδείας, με τη συμμετοχή της Σχολικής Βιβλιοθήκης του 4ου Γυμνασίου Λιβαδειάς και υπό την αιγίδα της ΕΥΔΑΠ, διοργανώνει και μας προσκαλεί στην παρουσίαση του βιβλίου "ΛΙΒΑΔΕΙΑ Ορμητήριο Θεών Νυμφών και Ηρώων" των εκδόσεων Κουλτούρα του βοιωτού συγγραφέα Γιάννη Λάμπρου στις 16 Φεβρουαρίου 2008 ημέρα Σάββατο και ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα του Συλλόγου. Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι

Κώστας Γαλάνης, Βοηθός Γενικός Δ/ντής Ανθρωπίνου Δυναμικού και Ανάπτυξης, εκπρόσωπος εργαζομένων και μέλος του Δ.Σ. της ΕΥΔΑΠ,

Σωτηρία Μανάρα-Μαυράκη, δικηγόρος, Νομική Σύμβουλος Βοιωτίας και

Ιωάννης Μήτρου, ιστορικός, συγγραφέας

Θα λειτουργήσει και έκθεση με σπάνιο αρχειακό εικαστικό και φωτογραφικό υλικό.

Παιδική παράσταση "Ο σκίουρος και ο καθρέφτης των ήχων"

skiouros

Την Κυριακή στις 10 Φεβρουαρίου 2008 στις 11 το πρωί και στην Σχολή Χορού Άννα Αθανασιάδου, ανέβηκε η παιδική παράσταση "Ο σκίουρος και ο καθρέφτης των ήχων", βασισμένη στο παραμύθι "Ο κάστορας και η ηχώ".

Τα παιδιά όχι μόνο πήραν μέρος στις περιπέτειες του μικρού σκίουρου, αλλά και σ' ένα εργαστήριο αυτοσχέδιων μουσικών οργάνων, Η πρόσκληση για την εκδήλωσητα οποία χρησιμοποίησαν στην εξέλιξη της ιστορίας. Συμμετείχαν σε τραγούδια και στη συνέχεια τα δραματοποίησαν.

Ψυχαγωγήθηκαν ενώ παράλληλα γνώρισαν τη μουσική και τα όργανα συμμετέχοντας σε ομαδικά παιχνίδια με τα όργανα που είχαν μόνα τους κατασκευάσει.

Την παράσταση διοργάνωσαν το Εργαστήρι Ζωγραφικής - Βιβλιοπωλείο Artio και η Σχολή Χορού Άννα Αθανασιάδου.

Φωτογραφικές Διατυπώσεις 2008

                 clip_image002

Ομαδική Έκθεση φωτογραφίας

των μελών της Φωτογραφικής Λέσχης Βόλου

και της Φωτογραφικής Λέσχης Λιβαδειάς

Χατζηγιάννειο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο

Αίθουσα «Τάκη Τλούπα» - 2ος όροφος

Ρούσβελτ 59, Λάρισα

Διάρκεια έκθεσης: 11/02/08 – 15/02/08

Ώρες λειτουργίας : Δευτέρα - Σάββατο 18:00 - 21:00

Τα εγκαίνια θα γίνουν

την Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008 στις 9 το βράδυ

Η Φωτογραφική Λέσχη Λάρισας στο πλαίσιο της διοργάνωσης “Φωτογραφικές Διατυπώσεις 2008”, φωτογραφία: Κοροδήμος Νικόλαοςπαρουσιάζει την ομαδική έκθεση φωτογραφίας των φωτογραφικών ομάδων, της Φωτογραφικής Λέσχης Βόλου και της Φωτογραφικής Λέσχης Λιβαδειάς.

Οι “Φωτογραφικές Διατυπώσεις 2008” αφιερώνουν φέτος το μεγαλύτερο μέρος των εκδηλώσεων στις Φωτογραφικές Ομάδες και Λέσχες τις χώρας μας.

Για τέταρτη φορά μέσα σε 2 χρόνια θα συναντηθούν οι φωτογραφικές ομάδες που αποτελούν το Φωτογραφικό Δίκτυο Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας.

Για τη Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς συμμετέχουν τα παρακάτω είκοσι πέντε μέλη:

Αλογοσκούφης Χρήστος, Βελούδιος Γιάννης, Βήττα Δήμητρα, Γεραντώνης Σπύρος, Ζήνδρος Κων/νος, Καραδήμα Ιωάννα, Κοβάνη Νεκταρία, Κοροδήμος Νικόλαος, Κοτσώνας Κώστας, Λουκάς Ηλίας, Μάρκος Γιάννης, Μουλαρά Αρετή, Μπαντούνας Σταύρος, Παπαγεωργίου Δημήτρης, Παπαθανασίου Χρήστος, Πολυτάρχου Σπύρος, Πούλου Ελένη, Πρασούλα Ελένη, Σανιδάς Χαράλαμπος, Σπανούδη Δέσποινα, Σπίνος Παναγιώτης, Στάμου Μαρία, Σταμούλιας Γιώργος, Σωτηροπούλου Ρεγγίνα και Χαιρετάκη Ειρήνη.